VIETNAM: HO CHI MINH CITY MET HAAR CHAOS EN DRUKTE

TRAVEL

Xmariekie, travel, Vietnam, ho chi Minh City, HCMC, wereldreis, worktrip, blog, blogger, wanderlust, Beach, fun, sun, reisblog

Het is vandaag 6 maart 2017 en dat betekent dat we ruim twee maanden onderweg zijn oftewel een derde deel van onze trip zit er al op. Help, we zijn nog lang niet klaar met genieten! Dat is ook wat we in Ho Chi Minh City doen. Ben je benieuwd naar onze tijd hier?

Ho Chi Minh City oftewel HCMC

Na een flinke tocht om over de grens te kunnen en Vietnam in te mogen, komen we aan in Ho Chi Minh City. Het is midden in de nacht en we hebben nog geen hostel geboekt. Zo stranden we bij de McDonalds, want: WiFi-spot, en spenderen we daar wat uren met slaperige oogjes. Zodra het licht wordt, verplaatsen we richting ons, tien minuten eerder geboekte, hostel. Om vervroegd in de checken moeten we extra betalen, doen we lekker niet. Zo eindigen we moe en onderuitgezakt op de bank in de lobby. We trekken ons picknickvoedsel tevoorschijn, smeren onze meergranen boterhammetjes inclusief dikke laag Nutella en besluiten een nog chillere houding aan te nemen. Daar liggen we dan om 6:00 in de morgen…

Slaap kindjes slaap

Zodra de eerste gasten ontwaken, wordt gevraagd of we rechtop willen gaan zitten. Met tegenzin doen we dat en ondertussen zijn mijn wallen nog iets verder richting m’n knieën gezakt. De officiële check-in time is rond het middaguur, maar waarschijnlijk zijn wij met onze slaperige gezichtjes geen goede reclame voor het hostel. We kunnen namelijk rond 9:00 al richting onze kamer en daar staat een heerlijk bedje voor ons klaar.

Ongezond eten aub

Eindelijk! Compleet tegen de klok in kruipen wij ons bedje in en tegen de avond ontwaken we pas weer. Tijd om de Nederlandse snackbar te zoeken waarover we gelezen hebben. Of toch niet? Een broodje kroket en frikadel speciaal worden door onze neus geboord, want we kunnen het tentje nergens vinden. Waarschijnlijk bestaat het niet meer. Jammerrrr. Na een quick culinair McDonalds-menuutje gaan we terug naar ons hostel. Eens kijken of we het ritme terug kunnen vinden.

Plannen maken

Op een redelijk goede tijd worden we de volgende dag wakker. Mooi, we hebben de hele dag tijd om de plannen voor Vietnam te maken. Na een ontbijtje duiken we de gym in en de rest van de dag spenderen we aan blogs lezen, informatie verzamelen en plaatsjes en activiteiten zoeken. Ons ‘werk’ verrichten we op verschillende locaties en terwijl we ons van A naar B verplaatsen, doen we ons best om niet overreden te worden. Ho Chi Minh City is een mega drukke, grote en westerse stad voor zover we hebben gezien. Wil je hier oversteken? Dan is het een kwestie van gewoon gaan, de auto’s en scooters zie je als geoliede machines om je heen manoeuvreren. Gekke Aziaten!

Toeristjes uithangen

Er zijn wat activiteiten die je niet mag missen als je in Ho Chi Minh City bent. Een daarvan is een bezoekje aan de Cu Chi tunnels. Onze gids vertelt in geuren en kleuren over het tunnelcomplex en over hoe de Vietnamezen hier leefden. Erg indrukwekkend. Ik durf zelf de donkere tunnels niet in, maar Kevin wil het wel eens proberen. Superheet, smal, klein en donker. Bizar hoe hier werd geleefd en dat nog in combinatie met de angst van de oorlog. Wat het gevoel compleet maakt, zijn de schoten die we op de achtergrond horen. Even later kunnen we het zelf proberen: schieten. Een van de mogelijkheden is knallen met een M16, dat kan Kevin niet weerstaan. Zijn favoriete wapen tijdens de uurtjes achter de PlayStation, nu echt in z’n handen hi-hi. KNAL! Wat een kabaal en wat gaat het hard. In een paar seconden jagen we € 20,- door de lucht, maar het is zeker de moeite waard. Gaaf om eens te proberen.

De volgende oorlog

Vervolgens rijden we door naar het Remnants War Museum. Kevin vindt geschiedenis superleuk, maar ik heb na de ernstige geschiedenis van Cambodja wel even genoeg gezien. Ook in dit museum zien we veel verschrikkelijke foto’s, deze keer van de Vietnamoorlog. Waar we in Cambodja versteld stonden van de gruwelijke manieren van marteling en moord die met blote handen werden verricht, zien we hier juist ontzettend smerige bommen en boobytraps. Wat kunnen mensen elkaar toch aandoen… Eenmaal terug bij het hostel boeken we een busreis voor morgen, door naar ‘the next stop’!

Tot snel weer lieve mensen!

Liefs XM
#hochiminhcity

ps: neem je even een kijkje op mijn pagina via Facebook & Instagram? // xmariekie

0 reacties

Laat een antwoord achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

*