Met een zonnetje wat heerlijk op onze bolletjes schijnt wachten we op de boot die ons richting het volgende avontuur gaat brengen. We zitten nog lekker te chillen als de Lomprayah richting de pier vaart. Dat is ons signaal, we maken ons gereed om het grote boze kotsmonster in te gaan. Deze ronde mogen we twee uur lang genieten. Oefening baart kunst, want de plastic zakjes zijn gelukkig niet nodig en we komen binnen no-time heelhuids aan op het vaste land. Eens zien wat Krabi ons allemaal te bieden heeft…
Backpacken in plaats van flashpacken
Wij zijn best wel luxe backpackers als je het mij vraagt, ook wel flashpackers genoemd. We kiezen natuurlijk niet de allerduurste verblijven, maar we slapen wel graag een privékamer. Met de WiFi die tegenwoordig overal te vinden is blijven we bereikbaar en hoeven de achterblijvers zich geen zorgen te maken over waar we uithangen. Ook gaan we in de avond graag ergens lekker eten en het is eerder uitzonderlijk als we overdag niet ergens een hapje eten dan wanneer we dat wel doen. Nu gaan we er toch echt aan geloven: onze allereerste keer slapen in een slaapzaal! We kiezen wel een mega nieuw verblijf uit wat een toffe look heeft: Pop-In Hostel Krabi.
Een slaapzaal?!
Kevin en ik zijn dolblij dat we allebei met kamperen zijn opgevoed en dromen samen vaak weg bij de gedachten aan onze toekomstige campingplannen. Ik moet dan ook bekennen dat ik het hier in dit hostel wel gezellig vind. Er hangen her en der wat mensen rond, het is super gemakkelijk om contact met anderen te maken, iedere avond is er een gratis barbecue en het personeel is mega behulpzaam. Een dikke vette kanttekening is wel dat dit hostel pas sinds oktober 2016 bestaat en dat alles nog splinternieuw en onwijs schoon is. Like! Wel vinden we het jammer dat we nu niet gezellig bij elkaar liggen, dus we besluiten dat onze volgende slaapplaats weer een eigen kamer gaat worden. Een beetje van beiden.
Krabi en haar toeristen
Deze eerste avond besteden we zoals gewoonlijk aan het verkennen van de omgeving. We komen er al snel achter dat het in de wijk die op internet overal wordt aanbevolen en waar wij slapen, Ao Nang, mega toeristisch is. Deze drukke straten van Krabi doen me denken aan de meivakanties naar Turkije waar voor ieder tentje een propper staat om te proberen je naar binnen te lokken en waar de dronken Engelsen, net als in Koh Phangan, over straat zwalken. Mwa, dit hebben we na twee weken écht wel gezien en het mag allemaal wel wat minder toeristisch! Tijdens onze tocht overleggen we wat de plannen voor morgen, 10 januari, gaan worden. Het weer is nog steeds wisselvallig, dus een georganiseerde activiteit plannen vinden we nogal riskant. We besluiten om op eigen houtje naar een tempel plus viewpoint te gaan. We charteren een taxichauffeur en spreken af dat hij ons al vroeg komt ophalen, zodat we hopelijk de drukte en de hitte (als die überhaupt komt) voor te zijn. Ik doe snel mijn oogjes dicht en hoop dat het morgen superlekker weer is…
Het zonnige gedeelte?!!
Het is 6:00u en ik word wakker van het gerinkel van de wekker. Snoozen zit er niet in op deze slaapzaal, nou ja het zou een beetje asociaal zijn, dus ga ik er maar snel uit. Eerst even snel naar buiten kijken en… Jaaaaa! Is dan eindelijk hèt moment aangebroken? De regen houdt het nu voor gezien en dat tovert een lach op mijn gezicht. Als Hollander wil ik natuurlijk toch graag even klagen, dus zeg ik: nu graag de bewolking nog inwisselen voor zon en dat zing ik een liedje! Oh nee, dat doe ik niet, want dat laat Kevin me denk ik ‘per ongeluk’ ergens achter van ellende. Een uurtje later staat de taxichauffeur zoals afgesproken klaar en zijn we klaar om naar de tempel te gaan.
Tiger Cave Temple
Als we bij de tempel aankomen begint het zonnetje te schijnen. Ik ben superblij, maar mag van Kevin niet meteen te enthousiast zijn. Hij heeft er nog niet zoveel vertrouwen in en wil eerst zien dat de zon langer blijft schijnen. Vol goede moed beginnen we aan onze tocht naar de top van de berg, 1237 tredes om precies te zijn. Ik heb mezelf overschat óf de berg onderschat, maar nondepie wat is het zwaar! Tijdens de laatste paar treden kunnen we het euforische gevoel al bijna ruiken, maar eenmaal boven wordt dat meteen verpest door een kingsize familie apen.
Aapjes kijken
Wat een angstaanjagende beesten! Er springt er een achter op mijn tas en en raak compleet in paniek. Verschrikkelijk vind ik het en ik wil zo snel mogelijk naar beneden. Kevin behoudt de rust en zorgt ervoor dat we veilig het apenpark kunnen verlaten. Maar hee waar is nu die tempel dan? We worden richting een soort kantine gestuurd waar onder tl-verlichting wat goudkleurige beelden staan. Ik bedoel het niet respectloos, maar is dit het? We weten niet zo goed wat we ervan moeten denken en gaan snel met de taxi richting het hostel. Voordeel van zo vroeg vertrekken is dat we nog een hele dag voor de boeg hebben. Heerlijk!
Railay Beach
En wat gaan we ein-de-lijk doen? Naar het strand! Het zonnige weer houdt gelukkig stand, dus we besluiten een ticket voor de longtailboat te kopen en naar Railay Beach te gaan. Volgens vrienden, familie en internet is dit the place to be in Krabi. De werkelijkheid anno 2017: massatoerisme op en top. Ontelbaar veel boten staan klaar om alle mensen richting dat ene ó-zo-geweldige strandje te brengen, waar het overladen druk is en de zee vol stenen ligt wat even afkoelen bijna onmogelijk maakt. Hmm, we gaan toch maar even aan ons kleurtje werken. Een upgrade van white naar off-white later gaan we terug naar ons ‘eigen’ drukke straatje. Wij hebben het wel gezien hier…
Doei Turkije 2.0
We brengen nog net op tijd onze was naar een wasserette, zodat we morgenvroeg onze backpacks weer fris kunnen inpakken voor de volgende bestemming. Op naar Koh Lanta! Krabi is leuk zo voor een dagje om door te reizen naar de volgende plek, maar daar is ook alles mee gezegd. Geen aanrader, wel eindelijk zon. Wij zijn tevreden mensen. Tabee!
Dikke knuffel vanuit Thailand!
Liefs XM
#krabi
ps: neem je even een kijkje op mijn pagina via Facebook & Instagram? // xmariekie
Ik denk dat jullie dan ergens de verkeerde trap op zij gelopen of verkeerd zijn afgezet. 9 januari bij de Tiger cave tempel geweest, moeten zwoegen en wat afgezet om boven te komen maar was het dubbel dwars waard. Wat waanzinnig mooi was dat uitzicht. Persoonlijk vond ik de tempel minder maar was er wel erg sereen en valt en heeft me in helemaal tot rust gebracht en goede moed geven om weet helemaal naar beneden te moeten. Jammer dat jullie niet van het zelfde hebben kunnen genieten.
Fijn dat je genoten hebt. Wij vonden de tocht wel superleuk, maar de apenfamilie bovenaan niet. Voor de tempel werden wij beneden naar het gebouw bij de ingang van het soort ‘park’ gestuurd. Jij ook of ben je nog ergens anders geweest? :)
Nee denk dat jullie dan de verkeerde trap op zijn gestuurd. Wij zagen wel dat er ook een trap was naar “wonderland” maar na die her klim hadden wij het wel een beetje gehad met trappen beklimmen. Erg jammer dat je de tempel en het uitzicht niet hebt gezien. Ben het met je eens dat de apen erg nieuwsgierig en brutaal waren. Kan me voorstellen dat het erg eng kan zijn als ze echt op je proberen te klimmen. Een goede reis nog! Ons bevalt Kho Lanta tot dus vet goed een stuk minder toetsten in ieder geval.