Dat was het dan: ons allereerste nachtje gezellig samen in de camper. En dat in een hartstikke fijn bed, beter dan de Aziatische norm, en ook nog eens lekker warm. Dat is een goed begin. De volgende morgen is het zo ver: Spotify gaat aan, de sfeer zit erin en als eerste échte rit gaan we richting het noorden. Kom maar op met die roadtrip!

Met de camper op pad

Vandaag is het 7 april 2017 en, nadat Kevin de camper perfect heeft ingericht, rijden we naar het plaatsje Whangarei. Hier zijn we door Nieuw-Zeeland ervaringsdeskundige Esmée op gewezen. Net als mega veel andere plaatsjes met bijbehorende tips. Zo fijn! Onderweg is het prachtig groen op het heuvelachtige landschap. De zon wordt afgewisseld door wat mini-regenbuitjes en zo tuffen we het eerste uur door het land. We stoppen, ik kook de eerste maaltijd in de camper ennnnn we rijden door naar de mooie Whangarei Falls, een waterval midden in het dorp. Trouwens, over de huizen hier kan ik je ook nog wat vertellen. Ken je het programma Extreme Makeover: Home Edition, waarbij mensen hulp krijgen bij de bouw van hun woning en dat bij de oplevering heel hard wordt geroepen ‘move that bus’? Op dat soort huizen lijken de huizen hier. Alsof je ze kunt optillen en verplaatsen, saaie bungalows, bijna bouwpakketten. Oké, saai detail, ik ga verder…

Beste ritjes ooit

Na deze stop rijden we via het plaatsje Tutukaka door naar Woolleys Bay. Het is een supermooie route met veel bochten en heuvels, ondertussen genieten we van de prachtige omgeving. Supergaaf, de natuur is hier zo mooi! Het doet ons denken aan de gave tijd op de motoren. De herfst is net begonnen, alles is supergroen en het is ook lekker rustig. We rijden langs het strand en zien een mooi plekje. Kevin roept enthousiast ‘daar zetten we onze camper neer’ en niet veel later sta ik ons avondmaal te koken met het geluid van de golven op de achtergrond. Hoe heerlijk is dat? Even later staat het avondeten op tafel en ben ik stiekem best trots op de maaltijd die ik uit het mini-keukentje, inclusief pannen zonder anti-aanbak-laag, heb getoverd.

Dit is het leven

In de ochtend wakker worden, de deuren openslaan en vanuit je bed naar de zee kijken, wauw. Dat is echt fantastisch! Na het heerlijke geniet-momentje zetten we de route richting het noorden verder, zingen we luidkeels Hazes mee in de camper en toeren we heerlijk langs de Bay of Islands. Dit zijn 144 eilanden verspreid in een baai aan de rand van de Grote Oceaan. Ja mensen, we hebben het goed. De uitzichten zijn zo prachtig dat dat eigenlijk onze activiteiten zijn en het voelt fijn dat we door de camper zo vrij zijn. Na een poosje maken we een tussenstop voor een plasje bij de bekende Hundertwasser Toilets in Kawakawa, niet zo boeiend, en rijden we weer vrolijk verder richting het noorden. De camper zetten we even later op een fijn plekje aan het water in Tapotupotu.

Het meest noordelijke puntje

Deze campingplaats zorgt ervoor dat we in de ochtend maar een klein stukje hoeven te rijden naar Cape Reinga. We wandelen naar het viewpoint bovenop de berg, vanuit hier zien we de Tasmanzee en de Grote Oceaan op elkaar klappen. Zo hee, dat geeft een prachtig plaatje! Na een frisse ochtendwandeling rijden we verder naar de Te Paki Sand Dunes. Kanonnen! Alleen. Maar. Zand. Kevin en ik spelen en rennen over de bergen heen. Altijd kind blijven toch? Ik val een beetje in herhaling, maar het is weer zó mooi! We zien zoveel verschillende plekjes: zee, strand, bergen, groene bossen en witte duinen. En dan te bedenken dat we pas net onderweg zijn!

Pauze houden

Na het rondrennen over de duinen zijn we moe én onze koelkast is leeg. Dat laatste vraagt om een snelle aanpak, dus we rijden naar een supermarkt. Bepakt en bezakt rijden we verder en het is lekker rustig op de weg, totdat… Toeeeeeeet! Twee middelvingers! In alle rust vergeten we dat we links horen te rijden en rijdt Kevin ineens als een spookje. Whoops, foutje bedankt. We rijden verder richting de plaats waar we morgen willen zijn en parkeren de camper op een mini-parkeerplaatsje langs de weg. Het lijkt erop dat we hier mogen staan, maar erg duidelijk is het nooit. Op hoop van zegen dan maar…

Waipoua Forest

Een nieuwe morgen zonder bon op de ruit, het zoeken van een legale slaapplaats lijkt ons steeds beter af te gaan. We rijden richting Waipoua Forest waar we de mega grote Kauri-bomen bewonderen. De bomen zijn zo groot en nu we hier lopen voel ik me een klein miertje in het grote bos. Dit is niet op foto vast te leggen, je moet het echt in levende lijven zien! Wij lopen naar de ‘Four Sisters’, dit zijn vier Kauri-bomen die dicht bij elkaar staan en naar de ‘Tane Mahuta’, de oudste boom en maar liefst 52 meter hoog en 13 meter qua omvang, wow! Na dit bezoekje rijdt Kevin als ervaren chauffeur de bizarre weg door de bergen naar beneden met alléén maar bochten. Doet me denken aan de weg van Chiang Mai naar Pai (lees: misselijk).

Camping-life

Na twee keer bijna een valk aangereden te hebben en een dozijn vol dode dieren op de weg gespot te hebben, komen we aan in het dorpje waar we willen overnachten. Eerst zal er gewerkt moeten worden, want onze watertank en wateropvang zitten vol. Samen hannesen we met slangen en kranen en al snel is het voor de bakker en branden de lampjes in de camper weer groen. Kevin noemt ons ‘echte campingmensen’ hi-hi. We rijden, enigszins asociaal, het hoekje om om daar weer gratis te kunnen slapen. Wat dat asociaal betreft geef ik hier een quote van Kevin:

Je moet gewoon voorrang pakken als je toch niet weet hoe het allemaal werkt.

Dussss…

Even opladen

Erg relaxt worden we niet wakker, er wordt namelijk om zeven uur in de morgen op ons raam geklopt. Het is de district counsel die zijn controleronde doet. We staan op een free campground en hier mogen alleen self-contained campers staan. Maar dat zijn wij toch ook? Een beetje zenuwachtig opent Kevin de deur, maar gelukkig geeft de vriendelijke man alleen een waarschuwing. We staan niet in het juiste parkeervak, dus daar moeten we in het vervolg rekening mee houden. Ay ay captain! We zijn nu wel mooi op tijd wakker om door te rijden naar onze eerste betaalde camping. Want als we betalen, dan willen we er natuurlijk ook het maximale uithalen. Zo spenderen we de dag aan zaken uitzoeken voor de volgende dagen, kunnen we lekker douchen en genieten we van onze eerste barbecue. Morgen rijden we vrolijk verder naar de volgende prachtige plaatsjes!

Dikke knuffel voor jullie lieverds!

Liefs XM
#camper

ps: neem je even een kijkje op mijn pagina via Facebook & Instagram? // xmariekie