LAOS: DE REIS DOOR PRACHTIGE NATUUR EN GROTE ARMOEDE

TRAVEL

Laos, wereldreis, reizen, travel, wanderlust, couple, backpack, lifestyle, world, earth, fitfam, fitdutchies, goals, beach, sun, fun

Op 8 februari komen we, na twee dagen bomvol reizen en wachten, aan op Vientiane Airport. We gebruiken Laos als doorreis-landje richting Cambodja, dus we hebben niet zo heel veel tijd te besteden. Hierdoor besluiten we enkel en alleen de absolute highlights te bewonderen en de rest over te slaan. Ook besluit ik hierdoor heel Laos is één blogje samen te vatten. There we go…

Vientiane

We hebben twaalf busuren, negentien wachturen en twee vliegreizen achter de rug en zijn helemaal kapot. Na een flinke onderhandeling met een tuk-tuk chauffeur komen we, voor een goede prijs, aan bij ons hostel. Daar regelen we meteen ons visum voor Vietnam en ons busticket naar de volgende stad. Check, dat is geregeld. Het valt op hoe schoon de straten in deze stad zijn, dat de mensen vriendelijk zijn en wat een gezellig sfeertje er hangt. We gaan snel een overheerlijk hapje eten bij Noy’s Fruit Heaven en dan eindelijk… Slapen! Ik klink als een zeurpiet, maar ik raak gewoon echt niet aan dat weinig slapen gewend. Kun je zoiets leren of is het gewoon jammer maar helaas en heb ik veel slaap ‘nodig’? #durftevragen.

Luang Prabang

De volgende dag vertrekken we vroegavond naar het volgende plekje in Laos, dus overdag hangen we wat rond in Vientiane. We sporten, eten, zoeken WiFi voor onze aftermovies (wat niet lukt), eten nog meer en irriteren elkaar een beetje. Dat krijg je van de combinatie wachten en moe zijn hi-hi. In de avond stappen we in onze mega chille slaapbus en kunnen we voor het eerst onderweg écht fijn en goed slapen. Eenmaal aangekomen gaan we de boel natuurlijk weer verkennen en in de avond struinen we de gezellige nightmarket af.

Ontdekken en genieten

Na een ontbijtje kruip ik bij Kevin achter op een schakelbrommer, dat is even wennen zeg. We hobbelen richting de Kuang Si waterval. Wow, de mooiste die ik tot nu toen heb gezien! Er is superveel te zien in het park, jammer dat ik m’n teentje openstoot, maar dat mag de pret niet drukken. Als we alles gezien hebben knorren we terug en genieten we bij dé backpack-stek ‘Utopia‘. Een erg chill tentje aan de Mekong! Daarna frissen we ons op en pakken we onze spulletjes weer in voor ons vertrek. Een grappig detail is dat we het water van de wasbak een meter verderop richting het putje zien lopen. De afvoer loopt gewoon naar een gat in de muur waar het naar beneden spettert. Waarom ook moeilijk doen als het gemakkelijk kan?

Vang Vieng

Het wordt een gewoonte: in het donker opstaan en naar de volgende locatie vetrekken. Vijf uur later zet de mini-van ons af in stad nummer drie van Laos. Dit zou hét feestplaatsje voor backpackers moeten zijn, maar het is zó niet ons ding… We horen tijdens onze lunch een groepje nog-half-dronken Ieren praten over de wonden die ze op hebben gelopen tijdens het tuben, hoe dat is gebeurd ‘weten-ze-niet-meer’ en over hoe ‘fucking-wasted’ ze waren. Vanaf dit moment haken we af. Op een band over de rivier drijven lijkt ons mega tof, maar in een groep met dit soort types trekt ons niet zo. De overige twintig activiteiten die hier te doen zijn blijken allemaal gecanceld te zijn en zo zien we de dag aan onze neus voorbij gaan in Vang Vieng. We willen weg hier en boeken snel een busticket voor morgenvroeg.

Pakse

Vandaag, 13 februari, mogen we maar liefst 16 uur genieten van de busrit richting het zuiden. Deze keer hebben we een bus met échte bedden, gezellig in een smal bedje met z’n tweetjes. In Pakse aangekomen huren we, zoals overal, weer een scooter en rijden we richting de watervallen. Onderweg zien we her en der wat huisjes staan, kleine stoffige hutjes waar wat mensen rondhangen. Met bruine kleren van het stof komen we aan bij de eerste waterval, de Tad Fane. Het water klotst er met geweld naar beneden, erg gaaf om te zien. Daarna rijden we door naar waterval nummer twee, de Tad Yuang. Hier klimmen we op het bovenste deel van de waterval en zien we even later, als we beneden staan, pas hoe enorm hoog ‘ie is. Het is hier lekker rustig, zoals in heel Laos eigenlijk wel het geval is.

Kinderen die spelen als kinderen

Op de weg terug naar het hostel zien we veel kindjes, de school is uit. Het is fantastisch om te zien hoe de kinderen hier lekker buiten spelen, met niets weten ze zich te vermaken. Een kapot fietsje, een stuk bamboe met een groot blad eraan, het maakt ze niets uit. En dan te bedenken dat kinderen van vijf jaar oud in Nederland over een ‘ouderwetse’ televisie vegen en vragend naar hun ouders kijken omdat het beeld geen swipe- a.k.a. smart-tv is…

Don Khon

Het is inmiddels 15 februari en na een busrit van een paar uurtjes varen we via de Mekong richting de 4000 Islands. Dit is de plek waar we onze laatste paar dagen in Laos gaan spenderen. Via een geweldig mooie omgeving dobberen we naar ons hostel, een houtje hutje vijftig meter van het water af. Het is hier een grote gezellige familie. De eigenaar van ons hostel is ook de eigenaar van het naastliggende restaurant, het reisbureautje aan de overkant en het fruitkraampje voor verse shakes. De kinderen rennen na schooltijd vrolijk in het rond en we zien ze in de ochtend in hun uniformpjes naar school lopen. Ook de honden en katten dwalen hier overal in het rond, yak als je het mij vraagt, maar ook dat hoort bij de grote gezellige familie. Deze mensen wonen in een klein gedeelte achter het grote restaurantgedeelte en ze douchen in de wc waar wij als gasten in het restaurant gebruik van maken. Het kleine beetje wat ze hebben delen ze met ons…

Op de fiets

Kevin is al een paar dagen niet fit als gevolg van een voedselvergiftiging, dus de eerste dag brengen we op ons gemakje door. De tweede dag huren we voor een eurootje per persoon een gammele fiets en toeren we over dit leuke eilandje heen via paden van los zand, stenen en door jungle-achtige weggetjes. Zo ontdekken we weer watervallen en komen we bij een strandje uit. Helaas ziet, en ruikt, het water er niet zo fris. Eenmaal terug bij de hut nemen we een verfrissende douche, het is hier maar liefst 36 graden, en kijken we en filmpje. We zijn niet lui hoor, we passen ons gewoon aan aan de cultuur. Mensen doen hier namelijk heerlijk op hun gemakje! Na een lekkere portie steamed rice met cashew chicken pakken we onze backpacks in, morgenvroeg staat de bus weer voor ons klaar…

Op naar de grens, op naar Cambodja!

Liefs XM
#laos

ps: neem je even een kijkje op mijn pagina via Facebook & Instagram? // xmariekie

1 commentaar

  1. Yvonne 18 februari 2017 Antwoord

    Wat onwijs jammer dat jullie maar 9 dagen hadden in Laos! Aan de andere kant: jullie hebben zo te lezen je tijd optimaal benut. Fijn dat Laos nog steeds het Laos lijkt dat wij in 2008 alweer bezochten… ik zou zo terug willen, ook al waren wij er 2 keer een maand, er is nog genoeg te ontdekken daar!

Laat een antwoord achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

*