VIETNAM: SAPA, NIET NORMAAL HOE MOOI HET IS

TRAVEL

Vietnam, Sapa, wereldreis, reizen, Azië, wanderlust, travel, traveling, nature, natuur, rotsen, blog, blogger

Het is 24 maart, het is nog donker als we wakker worden en om zes uur in de ochtend zitten we keurig in de bus. Op naar onze laatste bestemming van Vietnam, Sapa. We hopen zo erg dat het droog is, want dat is volgens alle verhalen die we gehoord hebben een must op deze plek. Wij duimen! Doe je alsjeblieft met ons mee?

Sapa de spookstad

Bij de overstap van onze grote bus naar een lokaal busje word ik door het manvolk aangestaard alsof ik van Mars kom. Ik lach maar een beetje schaapachtig naar ze, gelukkig lachen ze terug. Als we rond zevenen in Sapa arriveren, is het al donker. Het is miezerig en er hangt onwijs veel mist. Het ziet er eng uit en we zijn blij als we bij een geweldig tentje bij de openhaard zitten. Even opwarmen hoor! Het restaurantje heet ‘The Hill Station Signature Restaurant‘ en we eten een heerlijk vers en gezond Vietnamees maal.

Hiken maar

We gaan meteen knallen met een twee-daagse tour. Dit wordt kilometers maken! Zodra we bij de start aankomen, staan en tien vrouwen voor ons klaar. Ze zijn van de lokale stam en ze zien er prachtig uit in hun traditionele kleding. In het begin zijn we erg afstandelijk, want we zijn er zeker van dat ze ons spulletjes willen aansmeren. Als we aan de trekking beginnen, merken we echter al snel dat deze vrouwen onze belangrijkste accessoires zijn! Kevin noemt ze levende wandelstokken, ze helpen ons als ervaren krachten door de spekgladde en modderige paden van Sapa. Mijn hulp heet G (spreek je uit als: Djie), ze is vijftig jaar oud en heeft maar liefst zes kinderen. Met haar regenlaarsjes stapt ze in de modder om mij zo haar warme handje te kunnen geven. Dankzij haar ben ik maar één keertje uitgegleden in plaats van honderd keer.

Regenjassen paraat

Het eerste uur kunnen we genieten van een prachtig uitzicht over de groene rijstvelden. Die bekende van de plaatjes, je kent ze vast wel. Maar na een poosje begint het helaas te regenen. We trekken onze poncho’s aan, thank god dat we onze dunne plastic gevallen hebben gewisseld voor goede stevige exemplaren, en hiken vrolijk door. We hebben gelukkig leuk gezelschap, weer erg internationaal, en kletsen erop los. Bij de lunchpauze nemen we afscheid van onze ‘hulpjes’, het is tijd voor hen om terug naar huis te gaan. Ze verlaten ons echter niet zomaar. Hun feest begint nu pas: ze trekken tasjes, portemonnees en andere frutsels tevoorschijn en willen ons van alles verkopen. Wij hebben écht niets nodig en ons is in het hotel gezegd dat de fooi in de prijs zit inbegrepen, dus wij zeggen stug nee. Na een half uur, ja echt, zijn ze weg en kunnen we eindelijk lunchen.

Tijd om te chillen

Als we een paar uur later onze homestay in de verte zien, zijn we blij dat het bijna tijd is om de natte schoenen uit te trekken. We eten een heerlijk maaltje en kletsen gezellig met de groep. Niet veel later duiken we in onze bedjes, op de zolder van de lieve familie, om op te warmen. Al snel sukkelen we in slaap en zo worden we de volgende morgen helemaal opgeladen wakker. Als we dat al niet waren dan zorgt de stapel pannenkoeken daar wel voor. Lekker joh! We trekken onze natte modderige schoenen weer aan en lopen terug naar Sapa. Het laatste stuk worden we met een busje gebracht, waaaarom?! Het is onbeschrijflijk mooi, het allermooiste stuk van de twee dagen, en uitgerekend dat gedeelte doen wij met een bus…

Eigenwijs is ook wijs

Zodra we terug zijn bij ons hotel huren we meteen een scooter. Zo rijden we een hobbelig kwartiertje later weer op de plek waar we met het busje langskwamen. Dit is de mooiste plek die we tot nu toe hebben gezien. Dat neemt niemand ons meer af! We hebben nog steeds onze vieze modderig kleding van de trekking aan, want we willen genieten van de paar zonnestralen die nu op de rijstvelden schijnen. Jeetje wat is Sapa bijzonder zeg. Na een opfrisbeurt eten we een hapje met onze Nederlandse vrienden van de trekking en zo sluiten we gezellig af. We reizen morgen terug naar Hanoi om nog een paar dagen te chillen, dingetjes voor Nieuw-Zeeland uit te zoeken en de laatste voorbereidingen te treffen. Hasta la vista baby!

Tot in Nieuw-Zeeland allemaal!

Liefs XM
#sapa

ps: neem je even een kijkje op mijn pagina via Facebook & Instagram? // xmariekie