Na anderhalve dag reizen, inclusief lenzen die aan m’n oogballen vastgepakt zitten, komen we op 3 april 2017 aan in Auckland. Yeah, we made it! Ik moet eerlijk bekennen dat we er ook wel aan toe zijn, een nieuwe omgeving. Na drie maanden Azië is het tijd voor wat anders en daarvoor gaan we van start op het Noordereiland van Nieuw-Zeeland!

The big city Auckland

Oké, hoe gaan we dit doen? We moeten van Auckland Airport naar ons appartement midden in het centrum, maar de tuk-tuks en de mannen op scooters die ons graag een ritje verkopen zijn hier nergens te bekennen. Via een I-site, een bedrijf wat je met alle vragen over je reis kan helpen, worden we op de Skybus gewezen en binnen een kwartiertje zijn we onderweg. De bus dropt ons bij de juiste stop en we lopen in een paar minuutjes richting ons appartement in Auckland. We komen langs de ene na de andere university en als we in bij ons appartement arriveren wordt duidelijk waarom: we slapen in een van de velen mega grote studentenflats tussen een grote berg internationale studenten. Kevin en ik hebben beiden niet ‘op kamers gezeten’, we zijn tijdens het studeren gewoon thuis blijven wonen. De komende dagen kunnen we hier op de veertiende verdieping dus inhalen wat we gemist hebben.

It’s all about the money

Bam! We worden meteen geconfronteerd met de kingsize prijzen hier. Werkelijk waar ALLES is mega duur, vaak nog net wat meer dan de Nederlandse prijzen. Vooral na de goedkope tijd in Azië is dat flink omschakelen en ondanks dat ik dit wist schrik ik er toch een beetje van. Wil je WiFi op je kamer? Dan mag je extra betalen. Wil je iets eten in de stad? Dan mag je vollllllebak betalen. Diep in de buidel tasten hier. Maar dat mag de pret niet drukken, we hebben er superveel zin in! We struinen gezellig over het drukke Queenstreet en genieten van alle indrukken. Zo loopt er een groep jongeren over straat met keiharde RnB-muziek die uit de speaker op iemands schouder klinkt, graait er links en rechts een zwerver in de prullenbak en zwermt het van de tientallen fastfoodketens. Na de lange reis zijn we moe en gaan we op tijd slapen. Hopelijk blijft ons ritme er goed in zitten…

De zoektocht naar een camper

Oh ooh. Het plan voor de dag loopt meteen in de soep. Om acht uur in de ochtend wakker worden was het doel, maar we hebben ons verslapen en worden rond het middaguur pas wakker. Dit valt ‘te danken’ aan de kuren van mijn gare gsm die zijn beste tijd heeft gehad. Dit plus het feit dat we door de jetlag tot drie uur ’s nachts wakker hebben gelegen zorgt voor niet zo’n goed humeur. We nemen een taxi terug richting het vliegveld waar alle verhuurbedrijven zitten en lopen van het ene bedrijf naar het andere. Overal worden we doodleuk weggewuifd en als we vertellen dat we geen reservering hebben en dat we eigenlijk nú ter plekke willen boeken, worden we een soort van uitgelachen. Er is geen camper vrij tijdens onze reisperiode van vijf weken in verband met Pasen. Oeps, daar hebben we ons vergist. Alles zit dus ramvol! Wanneer we naar het laatste bedrijf op ons lijstje lopen, begint het ook nog eens ontzettend hard te regenen. Daar staan we dan, zeiknat en nog steeds zonder camper. Kak!

Iets meer research

Enigszins chagrijnig nemen we een taxi, ka-ching, terug naar ons kot. We lopen naar een internetcafé en besteden daar een uur aan camperonderzoek. Veel vergelijkingen, rekensommetjes en websites later hebben we een concreet plan: we knippen de reisperiode in twee delen. Een camper voor het Noordereiland tot Pasen en een andere camper voor het Zuidereiland na Pasen. Op deze manier hebben we niets te maken met het gebrek aan een camper in het drukke weekend. We kunnen als we van camper wisselen ook de bezienswaardigheden in Auckland checken, want daar zijn we nu nog niet aan toegekomen. Met een lijstje waar de top 8 combinaties van bedrijven op staat zetten we morgen de zoektocht voort.

Daar gaan we weer

Yes! Vandaag hebben we ons niet verslapen en zijn we vroeg uit de veren om in Auckland verder te zoeken naar een camper. Na een lekker vers ontbijt bij The Coffee Club is het tijd voor onze Uber-ontgroening, stukken goedkoper dan de taxi. De auto komt aan en er klinkt een vrolijke ‘Hi mate’. Iedereen praat hier zo: ‘Thanks dear’ en ‘Allright pal’. Ik vind dat zo leuk en gezellig! We krijgen wat tips wat het kamperen betreft en worden afgezet bij onze nummer 1. Het voorbereidend werk van gisterenavond werpt meteen zijn vruchten af. De camper voor het eerste deel van onze trip is geboekt. We lopen naar het bedrijf voor camper nummer twee en ook daar is het meteen raak! Hiep hoi, dat is een last van onze schouders. We zijn onwijs blij en morgen kan de rit beginnen.

Fresh de camper in

De belangrijkste taak is afgevinkt en dat willen we vieren. Kevin ploft neer in de stoel van een barbier en de dode puntjes van mijn haar worden ook even bijgeknipt. Daarna shoppen we wat lekker warme winterkleertjes en zo vliegt de rest van de dag voorbij. In de avond kunnen we voor de verandering nog niet slapen en zo pakken we om middernacht onze backpacks alvast in. De volgende ochtend gebeurt er iets vreselijks… Mijn gsm is hartstikke kapot, hij doet helemaal niets meer. Niets. Noppes. Nada. De mensen in repair-shops zijn niet echt hoopvol, maar gelukkig neemt de derde dame het project aan. Terwijl zij een poging doet om mijn schatje op te lappen, gaan wij de camper ophalen. Please laat het gemaakt kunnen worden…

Wie? Kiwi!

Na de check van de camper stappen we in, eerst een paar testrondjes maken hoor. We zitten niet alleen aan de andere kant van de wereld, maar álles is hier andersom. Het stuur zit rechts, schakelen moet met links en rijden doen we ook gewoon links. Kevin doet het supergoed, ik vind het knap en ben opgelucht dat hij rijdt hi-hi. Na het stukje oefenen rijden we naar de Pak ’n Save om boodschappen te doen. Inslaan maar, de bekende ‘grote’ boodschappen. Hierna is het tijd om te checken of mijn gsm weer gefixt is. Ohhhh ik hoop het zo! We parkeren de camper en godzijdank is het geluk aan mijn zijde. De batterij is vervangen en de dame heeft m’n gsm weer aan de praat gekregen. Nadat ik haar tien keer m’n hero heb genoemd lopen we terug naar de camper, klaar om Auckland uit te rijden. Of toch niet? Huh? Waar staat de camper nu? Hij stond toch hier?

Gas op die lollie

Na een paar blokken om vinden we onze Kiwi gelukkig terug! We laten deze heerlijke stad vol leuke hippe eettentjes en mooie panden achter ons. Voor nu dan toch. Later komen we terug in Auckland, maar we gaan nu eerst gebruik maken van de camper. Het is volle bak spits als we de stad uit rijden, een goede leerschool. Helling trekken is hier van levensbelang en met de camper is dat nog niet zo gemakkelijk. We rollen elke keer en beetje achteruit en mijn hart gaat als een dolle tekeer. Het lijkt alsof ik een ritje in een rollercoaster maak en dat Kevin degene is die stuurt. De drukke stad in combinatie met mij als waardeloze navigator zorgt ervoor dat we een paar keer verkeerd rijden. Oepsie, dit geeft wat gekibbel als gevolg. Gelukkig hebben we kleine pretzelzoutjes om onszelf stil te houden.

Wild kamperen

We verlaten het drukke Auckland en zoeken naar een plekje om te overnachten. De camper zetten we neer bij een uitzichtpunt in Waitangi, maar we twijfelen aan onze standplaats. Is dit wel legaal? Erg duidelijke informatie hebben we niet gelezen over waar we wel en niet mogen kamperen. Na een uurtje met een vervelend onderbuikgevoel in bed te liggen, besluiten we toch te vertrekken. We voelen ons er niet goed bij, dus we rijden een uurtje door naar Wellsford. Daar aangekomen zijn we klaar voor de tweede slaappoging op een goedgekeurd en gratis plekje voor onze self-contained Kiwi-camper.

Welterusten en tot de volgende keer!

Liefs XM
#auckland

ps: neem je even een kijkje op mijn pagina via Facebook & Instagram? // xmariekie