Niets. Dat is wat ik voelde op het moment dat het WhatsApp-icoontje aangaf een nieuw bericht te hebben ontvangen, ik dit vervolgens las en na enkele seconden tot de ontdekking kwam dat ik geen toegang meer had tot mijn Instagram-accounts. Verbijsterd keek ik naar mijn scherm: ‘ You’re account is hacked’. Gebeurt dit me nu echt?! Fack. Ik ben gehackt.

Een nachtmerrie werd werkelijkheid

In een razend tempo waar ik niet tegenop kon gebeurde het. Eén mailtje, één klik, en zo ging drie jaar knetterhard werken in rook op. Het was donderdag 9 augustus 2018 en het noodlot sloeg toe. Jij denkt nu misschien ‘Marieke doe niet zo dramatisch’, maar ik meen het. Zo voelde het voor mij echt. Als influencer vul ik vaak digitale formulieren in en zo ook deze keer. In dit soort formulieren koppel ik mijn social accounts, zodat de betreffende opdrachtgever inzicht heeft in de cijfers. Zo kunnen zij bijvoorbeeld zien hoeveel mensen een bepaalde post heeft bereikt of hoe vaak er op een link is geklikt. Via deze weg ging deze hacker te werk. Ken je de phishingmails van banken? Dit is vergelijkbaar en de hacker werkte met een perfect namaakformulier kan ik wel zeggen. Hij, waarom ik denk dat het een hij is -geen idee-, stuurde me na de klik op de e-mail een WhatsApp met een screenshot van mijn account met daarbij de opmerking dat ik was gehackt. Het leek op spam, waardoor ik direct het berichtje verwijderde. Niet veel later ontving ik een telefoontje van hetzelfde gekke nummer als dat me een WhatsApp-berichtje stuurde. Ik ging op onderzoek uit en controleerde het nummer op internet. Landcode Myanmar of Canada is wat Google me wist te vertellen. Ondertussen bleef mijn telefoon rinkelen.

Paniek en onmacht, ik ben gehackt

Uiteraard nam ik niet op. Toch voor de zekerheid maar even Instagram checken dacht ik, want je weet maar nooit. En toen. Poing! Werd ik uit mijn app geknald. ‘Zou het echt zo zijn?’ schoot door mijn hoofd. Ik probeerde tevergeefs nogmaals in te loggen met de bij mij bekende inloggegevens. Vervolgens een druk op de knop ‘wachtwoord vergeten’, maar zowel op basis van gebruikersnaam als telefoonnummer als e-mailadres lukte dit niet. De hacker veranderde in sneltreinvaart al mijn gegevens en de grote pech was dat ook mijn Hotmail-account was gekraakt. Hierdoor belandden de e-mails met het bericht dat er een wijziging had plaatsgevonden direct in de prullenbak. Even later vond ik in de prullenbak ook de e-mail van Microsoft dat er was ingelogd vanuit een vreemde locatie. Het daarbij behorende IP-adres zou zich in Turkije bevinden. Op dit moment besefte ik dat ik slachtoffer was geworden van een hacker met een ontraceerbaar spinnenweb van locaties en telefoonnummers. The story continues…

Betalen of deleten

Het was een geluk bij een ongeluk dat de hacker me had gebeld, want zoals ik hierboven al aangaf, had ik het berichtje via WhatsApp verwijderd. Door de oproepen had ik zijn telefoonnummer nog en ik besloot zelf een berichtje te sturen: ‘Why are you doing this?’. Verzonden. Binnen een oogopslag kwam er een reactie: ‘Money’. O mijn god. Moet ik serieus geld betalen om mijn account terug te krijgen? Geen haar op mijn hoofd die daaraan denkt. Iedereen weet natuurlijk dat je dat nooit moet doen en dat je dan totaal geen grip meer hebt op de situatie. Niet dat ik er nu wel grip op had, maar dan zou het van kwaad tot erger kunnen gaan. Inmiddels was mijn Instagram-naam, mijn handelsnaam, mijn merk @xmariekie, aangepast naar @xmariekiennn en via WhatsApp dreigde de hacker mijn account te deleten als ik niet binnen 30 minuten betaald had. Oké, tijdsdruk. Rustig blijven.

Politie anno 2018

Dat de politie hier weinig of niets aan zou doen wist ik op voorhand, maar dat het zo erg zou zijn had ik niet verwacht. Ik belde naar de niet-noodlijn en werd vriendelijk te woord gestaan door een jongeman. Nadat ik hem had verteld dat ik was gehackt, heel mijn verhaal had gedaan, was de conclusie dat ik een afspraak moest maken voor het doen van aangifte. Daarbij werd mij zonder boe of bah verteld dat het ook bij de politie vakantieperiode was, er weinig personeel beschikbaar is en hier hoogstwaarschijnlijk weinig werk van zal worden gemaakt. Wauw, lekker motiverend dit. Uiteindelijk besloot ik toch maar een afspraak te maken voor zaterdagmorgen. In de tussentijd ontving ik non-stop berichten van de hacker en ook heeft hij wel dertig keer gebeld. Ikzelf was druk bezig met melding maken bij Instagram en Facebook, want ook mijn toegang tot die pagina was ontzegd. Daarnaast wilde ik zo snel mogelijk mijn opdrachtgevers informeren en natuurlijk mijn Hotmail-account resetten. Dat dit allemaal midden in de jeugdvakantieweken waar ik actief aan deelneem viel, kwam helemaal ongelegen en zo eindigde ik met een huilbui aan de keukentafel.

Geduld is een schone zaak

Weet je wat het is, je kunt gewoon he-le-maal niets. Zoals je misschien wel weet is de helpdesk van Facebook, en dus ook Instagram, enorm slecht bereikbaar. Alles werkt via een online service en daarop is het onmogelijk het antwoord op je vraag te vinden. Ik werd continu van het spreekwoordelijke kastje naar de muur gestuurd. Naast enorm veel rapporteren op Instagram kwam ik geen steek verder en inmiddels was de tijd al aangebroken om naar het politiebureau te gaan. Daar stond ik binnen een paar minuten weer buiten, want de dame die me zou moeten helpen deed helaas niet meer dan met een onbegrijpelijke grijns op haar gezicht luisteren naar mijn verhaal. Vervolgens vertelde ze me dat ze er eigenlijk geen reet van begreep en als klap op de vuurpijl durfde ze ook nog aan te geven dat ze bij de politie te weinig ervaring hebben met dit soort dingen, dat ze enorm achterlopen als het om cybercrime gaat en dat ze er wel een officiële aangifte van wil maken, maar dat ze op voorhand al weet dat deze dan in de map ‘onopgeloste zaken’ belandt. Het zou voor hen wel erg fijn zijn als ik aangifte deed omdat ze, hoe vaker dit voorkomt, des te duidelijker kunnen maken dat de politie hierin echt stappen moet ondernemen. Nou ja mevrouw, sorry. Maar als je niet naar mijn verhaal in Jip-en-Janneke-taal geluisterd hebt en als je niets voor me kunt doen, dan ben ik weg. Ik ga niet nog meer tijd verspillen. Ik wil mijn accounts terug! Het is inmiddels zaterdagmiddag 11 augustus en wat ik wel heb kunnen regelen is dat mijn Hotmail-account weer op mijn naam staat. De rest? Nog niet bijna…

Formulieren sturen maar

In de tussentijd verwijdert de hacker steeds alle door hem verstuurde berichten met het gevolg dat het gesprek er als volgt uit ziet:

M: Why are you doing this?
H: Dit bericht is verwijderd
H: Dit bericht is verwijderd
H: Dit bericht is verwijderd
Gemist audiogesprek
H: Dit bericht is verwijderd
H: Dit bericht is verwijderd
H: Dit bericht is verwijderd
H: Dit bericht is verwijderd
Gemist audiogesprek
Gemist audiogesprek

En zo gaat het nog héél lang door. Mega freaky als ik dat nu achteraf zo terug zie, maar goed. Terug naar mijn verhaal. Met mijn handen in het haar blijf ik op ieder vrij moment tijdens de jeugdvakantieweken zoeken naar meer informatie. Uiteindelijk kom ik via via gelukkig terecht op een pagina waar je problemen kunt rapporteren. Ik grijp deze kans met beide handen aan en vul alle formulieren die er zijn in. Ik kijk niet eens of ze wel of niet passen bij mijn probleem, maar het enige wat ik denk is: als ik maar met Instagram / Facebook in contact kom. Als er maar iemand leest over wat er gaande is, op welk verdomd formulier dan ook. Na het invullen van alles wat ik kan vinden zit er maar een ding op en dat is genieten van Stichting Jeugd Belangen. Er zit niets anders op dan wachten, geduldig zijn, en dat is -ondanks dat dat voor mij super moeilijk is- wat ik deed. Uiteindelijk kreeg ik een reactie, iemand die zich over ‘xmariekie’ bekommerde. Rio. Mijn held. Rio. Die mijn probleem serieus nam. Rio. Die mijn stresslevel iets wist te laten dalen.

FY hacker, XMARIEKIE is bijnnnna back

Het is 17 augustus en ik heb mijn pagina terug! Hij bestaat nog, is niet gedeleted en er zijn geen gekke berichten geplaatst of dat soort fratsen. Wel heet mijn pagina nog @xmariekiennn en dat is natuurlijk niet de bedoeling. Ik mail Rio weer en ik verzoek hem dit te corrigeren. Met een exact tijdsschema met uitleg erbij verwacht ik dat het zo opgelost is, maar hij durft me door te verwijzen naar een ander formulier. Dit hoort namelijk niet bij hem thuis, maar bij een andere afdeling. Amme hoela vriend. Je hebt de verkeerde persoon te pakken. JIJ gaat mij helpen of JIJ gaat het neerleggen bij een collega die dit op gaat lossen. Inmiddels heb ik wel mijn Facebook-pagina weer in eigen beheer, dus er is nog maar 1 stapje te gaan. Mijn naam terugkrijgen. Ik weet niet waarom, maar nu alle voorgaande problemen stuk voor stuk zijn opgelost, heb ik er vertrouwen in dat ook dit laatste stukje goed gaat komen. Na wat heen en weer mailen en wat mopperen is het op 23 augustus 2018 zo ver. De naam van mijn Instagram is gewijzigd naar @xmariekie. Door Rio. De kerel die uiteindelijk alle problemen wist op te lossen!

Zoveel liefde

De berichtjes strooooooooooomen binnen. Je bent terug! Je bent er weer! Mariek, je hebt je naam terug! Marieke, kijk op je Insta! Mariek, je bent niet meer gehackt! Het is zo onvoorstelbaar fijn om te merken hoeveel mensen meeleven. Zowel actief als non-actief. Ik durf met zekerheid te zeggen dat er mensen zijn die altijd doen alsof ze Instagram stom vinden, maar die nu toch wel even gedacht hebben: ‘Oeh, dit is wel echt heel shit voor Marieke’. En dat is lief. Dat is heel fijn. Want ik moet je eerlijk zeggen dat ik in het begin NOOIT had gedacht dat het goed ging komen. Beter gezegd, ik had zelfs al tien gesprekken met mezelf gevoerd over ‘Wat als alles echt weg is?’ Ga ik dan opnieuw beginnen? Dat is eigenlijk niet te doen, er is zoveel veranderd van toen tot nu. Maar als ik het niet doe, dan blijf ik altijd denken ‘Wat als ik het wel had geprobeerd?’ En zo schoten de gedachtes continu door mijn hoofd. Maar hey, het maakt niets meer uit. Het is opgelost. Het is me gegund.

Wie heeft het gedaan?!

‘Mariek, weet je al wie het heeft gedaan?’. Nee, dat weet ik niet en ik moet heel eerlijk zeggen dat dat me ook niets meer uitmaakt. Het was de hacker puur om het geld te doen en het was niet persoonlijk. Mijn accounts zijn terug, alles staat weer op mijn naam en ik kan verdergaan waar ik gebleven ben. Dat had ik niet durven dromen en daar ben ik zo ontzettend blij mee. Social media is voor mij ooit begonnen zoals voor (bijna) iedereen: een persoonlijke pagina om zo nu en dan een leuk kiekje op te delen. Dat dit door zou groeien tot een platform, tot een achterban van mensen die het tof vinden om dagelijks te zien waar ik mee bezig ben en dat ik anderen daarmee mag inspireren had ik vooraf natuurlijk niet bedacht. Laat staan dat ik hierdoor superveel mensen zou leren kennen met wie ik een enorme klik heb en dat ik daarvan zelfs sommigen tot mijn vrienden mag rekenen! Achteraf gezien kan ik denken ‘ik had het moeten weten’, maar deze formulieren lijken zo ontzettend veel op elkaar dat ik het mezelf niet kwalijk mag nemen. Vanaf nu zit er een dikke vette beveiliging op mijn accounts en ik hoop dat ik nooit meer wordt gehackt. Voor degenen die het wel lekker rustig vonden zonder me, ontvolg me alsjeblieft, want IK BEN TERUG!

Heel erg bedankt voor alle hulp rondom rapporteren, het sturen van lieve berichtjes en het duimen dat alles opgelost zou worden!

Liefs XM
#gehackt